~WILD LIFE~

somi

Odkryto gatunek węża zmieniającego kolor

Nowy gatunek węża, który zmienia kolor skóry podobnie jak kameleon,
odkryli naukowcy na bagnach indonezyjskiej wyspy Borneo - oznajmiła
międzynarodowa organizacja ekologiczna WWF.

[link widoczny dla zalogowanych]

Ze zdolności do zmiany koloru skóry słyną niektóre gady, np. kameleony.
Naukowcy bardzo rzadko obserwowali to zjawisko także u węży i nie do
końca rozumieją ten mechanizm - przypomnieli eksperci z WWF. Uważa
się, że gady najczęściej zmieniają barwę aby zamaskować się i uniknąć
uwagi drapieżników.

Teraz odkryto kolejny gatunek, zdolny do takich barwnych przemian.
Jadowitego, półmetrowego węża odkryto na mokradłach i leśnych
trzęsawiskach wokół rzeki Kapuas w parku narodowym Betung Kerihun,
na Borneo.

"Włożyłem do ciemnego wiadra rudo-brązowego węża" - relacjonuje
zajmujący się gadami dr Mark Auliya, konsultant WWF. "Gdy wyjmowałem
go po kilku minutach, był niemal całkiem biały".

Naukowcy nazywają zwierzę "bagiennym wężem z Kapuas". Spekulują, że
może on występować jedynie w dorzeczu Kapuas.

WWF przypomina, że od 1996 r. na Borneo odkryto 361 nowych gatunków
fauny i flory. Alarmują jednocześnie, że powszechna wycinka drzew
zagraża egzotycznej przyrodzie wyspy. Obecnie Borneo posiada jedynie
połowę pierwotnej powierzchni lasów (w połowie lat 80. było ich jeszcze
75 proc.).

Mrówki kroczą po śladach do domu

Mrówki pustynne mają wewnętrzny licznik, który pozwala im oceniać
pokonywane odległości na podstawie liczby wykonanych kroków -
wskazują niemieckie badania.
Te pracowite owady wykorzystują swój wewnętrzny pedometr, by znaleźć
powrotną drogę do gniazda z wyprawy po jedzenie.

Zdaniem autorów pracy zamieszczonej na łamach tygodnika "Science",
inne owady także mogą posiadać podobny system mierzenia odległości

AsiaSkarzysko

MEGAWĘŻE

Węże osiągnęły wysoki stopień rozwoju.

Wyewoluowały z gadów o wydłużonym ciele, ich skrajne cechy stopniowo zacierały się, aż w końcu zupełnie zanikły. U niektórych gatunków pytonów i boa można jeszcze zaobserwować szczątki tylnej kończyny, dowód ich pochodzenia od jaszczurek. We wczesnej kredzie, około 130 milionów lat temu, platformy kontynentalne połączone były w jeden superkontynent nazywany Gondwaną. Węże pojawiły się w jurze i żyły wszędzie na tym wielkim lądzie. Prawdopodobnie pochodzą właśnie z tego kontynentu.

Kiedy platformy kontynentalne odłączyły się od siebie i powoli powiększała się pomiędzy nimi odległość, żyjące na tych lądach węże ewoluowały w coraz bardziej odizolowanych środowiskach, tworząc wiele różnych gatunków. Współcześnie żyje ponad 2400 gatunków tych gadów zasiedlających wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy.

Żyjące miliony lat temu olbrzymie węże patagońskie były przodkami współczesnych anakond, boa i pytonów. W 1906 roku argentyński paleontolog Florentino Ameghino wspomniał o obecności skamielin podrzędu Ophidia w osadach patagońskich pochodzących z trzeciorzędu, których wiek oszacowano na 50 milionów lat.

W 1931 roku północnoamerykański paleontolog George Simpson powiadomił świat o odkryciu szczątków węża nazwanego Madtsoia bai podczas wyprawy do Patagonii (Scarritt Patagonian Expedition). Był to ogromny kręgosłup wraz z żebrami, mierzący około 10 metrów długości.

Jeszcze większe okazy, o długości od 15 do 20 metrów, znaleziono później w Patagonii. Posiadając głowę o długości 70 cm mogły pożerać ofiary o rozmiarach nawet jednego metra w obwodzie. Zostały największymi wężami, których obecność na naszej planecie została współcześnie udokumentowana.

Piętnaście milionów lat temu w Patagonii rozpoczynała się epoka lodowcowa, a żyjące tam wielkie węże wymierały. Wówczas gady te rozkwitały raczej na północy kontynentu, gdzie panowały znacznie łagodniejsze warunki. Podczas wykopalisk w Fayum, Egipcie i na Pustyni Libijskiej znaleziono skamieniałości gigantycznych węży pochodzących z eocenu.

źródło : Animal Planet